Ankara’da bir vatandaş, sıfır kilometre bir araç satın aldı. Aracı kullanmaya başladığında çok ağır bir koku hisseden şahıs, firma yetkililerine ulaştığında ”Zamanla koku kaybolacak” karşılığını aldı. Kokunun devam etmesi üzerine vatandaş, kansorejen tesir göstererek hayatının riske girebileceği niyetiyle Tüketici Hakem Heyetine müracaat yaptı.
Tüketici Hakem Heyeti, aracın ayıplı olduğuna, bu nedenle yenisiyle değiştirilmesine karar verdi. Firma bu kararı yerine getirmeyince mağdur vatandaş aracının yeni araçla değiştirilmesini, aksi takdirde araç bedelinin tarafına verilmesini talep ederek dava açtı.
Adliyeye taşınan olayda, mahkeme araçtaki kokunun kansorejen tesiri olup olmadığı konusunda TÜBİTAK Marmara Araştırma Merkezi’ndeki laboratuvara müzekkere yazdı. Mahkeme, aracın plastik koku ölçüm incelemesi yapılması sonrası araçla ilgili kesin raporunu hazırlayacağını taraflara iletti.
TUBİTAK, gelen evraka ait araç içinde koku ölçümünün etraf ölçüm ve tahlilleri yeterlilik evrakı kapsamı dışında bulunması nedeniyle kendileri tarafından yapılamadığını belirtti. Mahkemeyse araçta koku bulunduğuna yönelik savların ispatlanamadığı gerekçesiyle ve ayıp malın ihbar mühleti içerisinde bulunulmadığı münasebeti ile davanın reddine karar verdi.
YARGITAY KARARI BOZDU
Yerel mahkemenin davayı reddetmesinin akabinde vatandaş, belgeyi bir üst mahkeme olan Yargıtay 13. Hukuk Dairesi Başkanlığına taşıdı. Lokal mahkemenin verdiği red kararını inceleyen Daire, mahkemece yargılama sırasında davacının savı ile ilgili kesin nitelikte uzman raporu tanzimi sağlanmadan eksik inceleme ile karar kurulduğunu belirtti. Daire, araçtaki koku argümanı üzerine biri kimya alanında olmak üzere teknik üniversiteden 3 kişilik uzman bilirkişi heyetinden araç üzerinde inceleme de yaptırılarak, rapor tanzimi sağlanmasına karar verdi.
Yargıtay, eksik inceleme ve yanlış münasebet ile yazılı formda davanın reddine karar verildiğini söz ederek, belgeyi bozdu. Yargıtay, aracın yenisiyle değiştirilmesine hükmetti.